Gorzkie żale...

Witajcie kochani :)

Dziś post dla wytrwałych, najdłuższy w mojej kadencji :P haha  gdyż zdaję sobie sprawę, z tego że są tu również tylko tzw. "oglądaczki zdjęć"...

Póki co, nie zapeszając udaje mi się dodawać posty równo co tydzień, czy to znaczy, że w końcu jestem systematyczna? :D hihihi

Od dawna wciąż się na siebie denerwuję, za brak systematyczności w dodawaniu postów ( o tym już pisałam nie raz) … wciąż coś staje mi na drodze, to pogoda, to brak czasu, wciąż obiecuję poprawę i wciąż to błędne koło się zatacza :/ myślałam, że teraz gdy jest ciepło, długie dni, w końcu bardziej się zmobilizuję, a tu cholera guzik z pętelką :/ tu nie chodzi o to, że nie chcę, że jestem leniem śmierdzącym, że nie mam  pomysłów, bo głowa od ich nadmiaru pęka… lubię blogować, odwiedzać Was, czytać co macie do powiedzenia, inspirować się Waszymi stylówkami, tworzyć dla Was nowe zestawy,  bo robię to z pasją, lubię eksperymentować i bawić się modą i  sprawia mi to ogromną frajdę, zawsze to jakaś odskocznia od szarej rzeczywistości :) 

Niektóre blogerki dodają posty niemalże codziennie, czasem nawet nie zdarzę ich zobaczyć, bo już pojawia się kolejny i kolejny…   i w tym miejscu pojawia się pytanie… ile z Was pracuje?? Nie chcę w żadne sposób się tu usprawiedliwiać, ale często pracuję po 12 godzin, czasem mam wolne, wracam do domu przed 23 i już nic mi się nie chce, a gdy mam wolny dzień, gonią obowiązki, zaległy sprawy, sprzątanie i właśnie w taki wolny dzień nie wiem w co ręce włożyć.. do tego dochodzi uzależnienie czasowe od mojego K. który robi mi foty,a który też pracuje, więc też ciężko jest się zgrać… od dawna nurtuje mnie pytanie, skąd Wy bierzecie czas na tak systematyczne robienie zdjęć, dodawanie postów? czy blogerki, które tak często obsypują nas postami,  w ogóle wiedzą co to praca? Czy same na siebie zarabiają? Czy są to tylko córeczki bogatych tatusiów, szastające złotymi kartami, a galeria jest ich drugim domem… kupujące rzeczy z drogich sklepach…?? bo nie sztuką jest kupić drogą rzecz, raz ją ubrać i wyglądać niczym manekin z witryny sklepowej, sztuką jest ubrać jedną rzecz z dziesięć razy i tak pokombinować z dodatkami, fryzurą, czy górą, bo powstał dziesiąty, zupełnie inny zestaw :) Cenię osoby, które mają jakiś pomysł na siebie, lubią kombinować, bawić się modą i łączyć z pozoru zwykłe ubrania, by powstało „to coś” :) 

Wiem, że są rzeczy ważne i ważniejsze…  Czy takie osoby, mają w ogóle jakieś życie prywatne, chłopaków/narzeczonych/mężów/dzieci, czy cieszą się życiem, czerpiąc z niego pełnymi garściami, spotykając się ze znajomymi, ciesząc każdą wolną chwilą od pracy, czy jedno wyklucza drugie i są całkowicie poświęcone blogowaniu, robieniu kolejnych sesji ? Jakoś logicznie staram się to wszystko poukładać w baniaku i wciąż pojawia się wiele pytań, niejasności… :/ czasem zastanawiam się czy wy na pewno macie tyle samo godzin w dobie co ja? :P hehe bo jakoś nie wyobrażam sobie, że po po 12stu, czy po 9 godzinach pracy lecieć na sesję, wrzucić nowego posta i tak to wszystko pogodzić, by znaleźć czas na rodzinę, przyjaciół, obowiązki :/ jak to jest dziewczyny z Wami? Oświećcie mnie proszę, bo zamknę się w sobie ;) hehe  

Mam nadzieję, że dotrwaliście do końca... :P  

Amen :P

U fryca już byłam, oooo zgroooozo ile włosów poleciało na ziemię, ale długość wciąż ta sama (ciągle pilnowałam panią fryzjerke, by nie poniosły ją wodze fantazji), także nie popłakałam się jak dziecko, widząc to :P zmiany nie są jakieś mega wielkie, bo głównie chodziło mi o przerzedzenie i mocniejsze pocieniowanie włosów... i ku mojej uciesze ostateczny efekt został osiągnięty :) Wtedy miałam proste, oklapnięte włosy, gdy kręciłam je na termoloki, fale robiły mi się dopiero od polowy głowy, a teraz są fajnie uniesione, rozburzone, wyszedł taki fajny artystyczny nie ład na głowie, o który właśnie mi chodziło :) Dla porównania chociażby zdjęcia z poprzedniego posta- włosy oklapnięte, jak nie powiem co... :P hahaha 

A jeśli chodzi o zestaw... zwiewna maxi jest aktualnie moim numerem 1 :) Jest druga, którą posiadam w swojej szafie, bo generalnie to uwielbiam rozkloszowane spódniczki i raczej wersje mini, ale w tym wydaniu czuję się na prawdę świetnie, tak swobodnie, naturalnie,  delikatnie i dziewczęco :) Jej soczysty, wyraźny kolorek szczególnie szarpnął mnie za serce :) Od razu wyobraziłam sobie jak idę w niej boso brzegiem morza, a delikatny wiatr lekko rozwiewa mi włosy.... mmmmm :)  dobrze, że za marzenia nie karają :) hehe 

Dziś połączona z jeansową koszulą, ale mam na nią tak wiele pomysłów, że pewnie zobaczycie ją tu jeszcze nie raz :) A Wy lubicie zwiewne maxi, czy raczej preferujecie inne długości?

                                         Słonecznego tygodnia kochani :) 

koszula- Tally Weijl 

spódnica, kopertówka- butik prywatny

biały top, bransoletka- New Yorker

pasek- allegro

sandałki- CCC